SÜRGÜNDEKİ TÜRKBen gurbetteki unutulmuş TÜRK, Ben derdi deryalardan dağlardan büyük. Tam atmışbeş yıldır: Ayrıyım vatanımdan Söyleyin çekilirmi bu yük. Ahıska’nın bağrından kırkdörtte koparıldım, Bunca yıl dır bekledim umutlara sarıldım, Sürgünde de olsam: Onurumla yaşadım bükülmedim kırıldım. Yarımız yolda telef yarımız gurbet elde, İmanım ve inancım buna daima engelde, Kaç kez düşündüm ölümü: Ölümden kurtuluş yok lakin dayan sen gelde. Bal yesemde gurbette yoktur ağzımda tadım, Siz beni unuttunuz ben sizi unutmadım, Bedenim uzakta fakat: TÜRK’üm dedim her zaman ve öyle yaşadım. Ana yurdum aah benim aziz vatanım, Sen aklıma düştükçe acıyor yanıyor canım, Tek sana kavuşayım: Orada toprağında aksın oluk oluk kanım. Yıllardır haykırırım duyulmaz mı ki sesim, Yaş doksana dayandı yaklaştı artık son nefesim, Ne olur bir avuç toprak: Atında mezarıma ölmesin benimle beraber hevesim. |
ŞİİRİ BEĞENDİM...
........................... Sayğı ve selamlar..