ONLAR BİZİM KADINLARIMIZDI...**Bu Şiir’i 8 Mart Dünya Kadınlar günü vesilesiyle Ana’mın şahsında bütün Kadınlarımıza ithaf ediyorum... Dileğim, onlara senede bir gün vermek yerine, bir ömür boyu hak ettikleri değeri vermektir... Onlar bizim kadınlarımızdı İlk tanıdığım kadınlardı Birisi anam, birisi bacımdı Bilmezdim Ne zaman uyur, ne zaman uyanırlardı... Doğurgandı benim anam Hep iki canlıydı (*) Dur-durak bilmez çalışır çabalardı Canım anam, bir de tez canlıydı... Okula başladığımda ilk öğretmenim İlk sevgilimdi anam Tek arkadaşım, sırdaşım bacımdı Gururum, baş tacımdı... Delikanlı dedikleri zamanımda Bir kadına vuruldum Aşk ile coştum, sevda ile duruldum Kimi yandım uğruna, kimi kor oldum... Kadınlarımız, canlarımız, Aşklarımız, heyecanlarımız Hayatımıza anlam veren renklerimiz Gizli kahramanlarımız, Kadınlarımız... Mehmet Sabri Kılıç 07 Mart 2009 / İZMİR (*) On dört çocuk Annesi |
sağlıcakla sevgiyle şiirle