mevsimler seninle...
Dökülüyor göz bebeklerimden
Gözyaşlarımın mavisi Süzülüyor yanağımdan usulca Düşüyor sonbaharın kokusu sinmiş toprağa Avazı çıktığınca bağırıyor ayrılığı rüzgâr Gitme kal bir mevsim daha Haylaz yağmurların başını yasladığı gökyüzü Matemini tutuyor sevdamın adeta Acıyorsun yüreğimde Esir oldum meylere Haydi, vuralım kadehlere Yürek varsa içelim yokluğuna Yürek varsa alışalım sonsuzluğuna Yoksa gezelim diyar diyar yarin yollarında Kahvesinde dalıp gideyim gözlerinin Sen varmışcasına Gülüşünle dönsün dünyam Gülüşünde yeşersin düşlerim Ne dört mevsimin feryadı Ne de benim hasretim Bitip tükenmez bu haykırışlar Dön gel sevgilim Asi yüreğim ve mevsimler Hep seninle yaşayacak sonsuza değin. Müjgan Ebcin… |
Hep seninle yaşayacak sonsuza değin.
çok içtendi...keyifle okudum yüreğiniz varolsun...
saygımla...