Merhaba mı yoksa elveda mı demeliyim?
Bilemiyorum.


Ama bildiğim bişeyvarki seni özleyeceğim.
Seni iyi tanıyorum; kıyıda köşede buruşturup atılmış ya da sıkışıp kalmış,
Kâğıt parçalarına o anki duygu yoğunluğumu dindirebilmek adına yazdığım
Kısacık mısralarımı okumaktan büyük keyif alırsın.

İşte buda onlardan biri, içinde birazda öfke var tabi.
Dilerim bu yazdıklarımı da aynı sabır ve aynı keyifle okursun.
Neyse önce kırgınlığımdan başlayayım;
Hiç uzağa gitmeye gerek yok canım.
Daha bugün bile canımı acıtmaya her an hazır sözlerin döküldü dudaklarından

*Seninle uğraşamam*

Anlam veremedim ilk önce güzel bir sabahın ardından
Öyle düşünüyor dunda neden sabaha senin teninde uyandım o zaman
Çok incindim inan bana

Ne kadar daha kır ılıcam!

Bunun sonu yok mu diye sık sık sorduğum soru haline geldi kendime
Ama ne senin sürekli değişiklik gösteren kişiliğin nede benim duygularımdaki bu karmaşa
Düzelebilecek gibi değil.
Keşke her şeyi berbat etme, çıkmaza sokma becerimizi
Toparla maktada bu kadar profesyonelce kullanabilseydik dimi.
Ama ben mücadelemden buna hırçınlığım (senin tabirinle) cadılığım eşlik etse de hiç vazgeçmedim…

Sana olan saldırganlığım sanırım kaybetme güdüsünün sergilediği beni bırakma ve anlamaya çalış,

Demekten fazlası değildi vücut dilimce.
Yani seni üzmek/ huzursuz etmek/ sıkıntıya sokmak değildi niyetim
İnan bana…

Bende hiç alışıla gelmedik bir durum sergilemekteyim
Bunları yazmaktaki amacım hem sana sözle aktaramadıklarımı anlatmak
Hem de kendimi anlamaya çalışmak aslında.

Bilirsin yazmayı seviyorum;
Kalemimde seni defalarca bitirdim, yok ettim
Sonra tekrar sevdim, sonra tekrar âşık oldum.
Yani bende sen öylece kaldın, ne büyüdün ne ufaldın
Ne seni unutabilmeye layık gördüm, nede yok etmeye sevgini.
Ama sen bir kalem de öncesini sonrasını düşünmeden
Sadece takıldığın bir nokta üzerinde yoğunlaşıp seninle uğraşamam, seninle olamayız diyebilecek güce ve yüreğe sahipsin.
Karşındaki insanın üzüleceğini düşünmeden.
Seni seven sözüm ona seninde sevdiğin kadın olduğunu unutabilecek kadar yok edebiliyorsun herşeyi
Onda nasıl yaralar açacağını biran bile umursamadan söyleyebiliyorsun.
Nasıl bukadar çabuk değişim gösterebiliyorsun
Düşünü yorumda evimizi taşırken koşuşturduğumuz o güzel 2 haftayı
Çok güzeldi 2 senenin sadece 2 haftası sadece tam anlamıyla mutlu olduğum dakikalardı
Seni hiç böyle görmemiştim bunun ayrıca şaşkınlığı ve mutluluğu vardı içimde
Ama oda çok uzun sürmedi

İstesek her şey çok güzel olabilirmiş dimi.
Ben sana endeksli yaşıyorum hayatı

Sen değil bana bir adım bile gelmeyi
Çoğu zaman farkımda bile olmuyorsun
Tahammül sınırlarının zorlandığını hissettiğin anda düşünmeden vazgeçebiliyorsun
Benden her an gidebilecek bende emanet yaşayan biri gibi davranıyorsun
Bedenin benimle ruhun başka yerde

İlgisiz/ düşüncesiz/ sorumsuz tavırlarınla beni yoruyorsun
Senden çok fazla beklentimin olmadığını anlamamakta ısrar ediyorsun
Şu yukarıda sıraladıklarımı bile gözünde okadar büyütüyosunki şaşıyorum.

Neden biliyor musun; ?

Sevginin olduğu yerde bunlar kendiliğinden olabilen şeyler
Ama sen fazladan sevgi gösterisi beklediğimi sanıyorsun
Benim istediğimde bu değil zaten içinden gelmeli

Kişi eğer seviyorsa;


Ya senin sevgin yeterli değil ya da benim için değmeyeceğini düşünüyorsun
Ama şunu bil ben hiç kimse tarafından kendimi bukadar kötü hissettirilmemiştim
Ve kimse için onca fedakârlığa katlanmamıştım
Atılan tokadın arkasından aşkım diyip sarılmamıştım hiç kimseye
Ben sinirlenmekte haklı sebepler görüyorum kendimce

Hatalı olduğum noktalar var tabi

Ama bu nasıl bir hata yada neyle suçlayarak
Benden vazgeçiyorsun
İşte buna ben gülerim sadece
Bendeki öyle büyük bir sevgiydi ki nice hakaretlerin, nice darbelerin bile karşısında dimdik durabildi.
Sendekini ise hiç merak bile etmiyorum, sevgi yerine kalbinde ne taşıdığını da inan bilemiyorum.

Her şeyi bir kenara bırakalım öncelikle sen;

Sözlerini yerine getirmeyen bir adamsın
Yapacağız dediğinde onu yapmayacağını ben zaten biliyorum

(neyi kastettiğimi anladın umarım)

Sen güvenilmesi anlaşılması zor bir erkeksin.
Kızdığını biliyorum ama dost olarak bunları söylemek zorunda hissediyorum kendimi
Ayrıca sana olan zaafımı kötüye kullanıyorsun bununda farkındayım.

Ama her insan ne kadar sevse de
Sirkelenip kendine getirecek bir gurura sahip olduğu kaçınılmaz bir gerçek

Öyle zamanlar geliyor ki hayat insana zorlada olsa

* unutursun için yana yana*
Deyip eğilip kulağına fısıldıyor

Duymazdan gelene ne ala
Bugüne kadar ben hep sağırı oynadım gerçeklere karşı
Ama yavaş yavaş işitiyorum sanırım

Zaten sona geldiğimizin fazlasıyla farkındayım

‘Bunu gözlerinde gördüm bugün
Teninde kokladım sensiz kalacak olma ihtimalimi
Dudaklarından okudum olamayız cümlesini
Ve kulaklarım duymayı redetsede
Hafızama kazıdım
Ve kendimi bu duruma alıştırmam gerektiği kanaatine vardım

Ablamın yanına gitmeyi bilerek istedim.
Bu uzaklığın ikimize iyi geleceğini düşündüm.
Bütün olumsuzlukları göz önünde bulundurarak dönücem İstanbul’a
Senin kararın belli ama yinede kendini dinlemende fayda var

Sana bundan sonrası için asla ısrarcı ve sevgimle dolu olmayacağım
Beni arkadaş gibi sevmen bana daha az hasar verecek bundan eminim
İstesen ah bir istesen okadar iyi bir yüreğe sahipsin ki
Ama gaddar olmak hoşuna gidiyorsa da senin tercihin saygı duyarım
Her şey ama her şey gönlünce ve istediğin gibi olsun.