Hiç tadı kalmadı ekmeğin aşın,
Ciğerde havaya hormon verildi.
Ne kadar vursan da acıtmaz taşın,
Ocakta tavaya hormon verildi.

Bostanlar kurudu, sebze bozuldu,
Sular kirletildi, derim yüzüldü,
Benizler sarardı, gözler büzüldü,
Sunulan devaya hormon verildi.

Başlar ayrı düştü, ayak şaşırdı,
Yollar diken doldu, sabır taşırdı,
Gözler yumulunca tatlılaşırdı,
Yatakta rüyaya hormon verildi.

Gülüşler kayboldu, hayaller yitik,
Ümit yoldan çıktı, adalet bitik,
Herkes beklemekte düşecek tetik,
Dillerde duaya hormon verildi.

Dediler tedavi ışına kaldı,
Mazlum unutuldu, zalimler aldı,
İçime bir derin kaygıdır saldı,
Ambarda şuaya hormon verildi.

Bu zamanda geçer, devran dönecek,
Kurdoğlundan arda kalan görecek,
Vakti gelen herkes tahta binecek,
Şak şakçı koroya hormon verildi.