AYLARDAN ŞUBAT
Aylardan şubat her yerde ayaz var
Geçmiyor bu kış yerlerde beyaz kar Küçük bir kardelen gülerken ağlar Tınısını dinler sıralı dağlar Bir anda sessizlik sarar her yanı Başlar içerimde bir hüzün anı Hoyrat bir rüzgarla savruluyorum Şimdi düşmanların düğün zamanı Rengim ruhsarım solarsa güler misin ki Ahımı almayı ister misin ki Bu son kışım belki de bilemiyorum Gelen kara bulutları görmez misin ki Kalbinde ki yaraları sararsın belki Gerçeği anlamadın sezmedin sanki Bu kötü hataları anlamıyorum Kimbilir vicdanın gerçeği derdi Başımı yastığa koysam uyanıyorum Adını bile artık anamıyorum Bembeyaz olmuş her yer göremiyorum Mum ışığımı seninle söndürüyorum |