Hırkam YalnızlıkHiç korkmadım Kalabalığın yoğunluğundan Karmaşık duyguların kırışıklığından Sıyrılarak giyindim üstüme yanlızlığımı Çıktım yola. Başımdaki kaderle ,elimdeki yazıyla Bilerek başladım güne.. Hikayemde gelişecek, her konuya açığım böylece Terkedilişler,bitişler yada sevişler Yaşanası duygular yumağı, ne kadar bilinmez ise Bende onun kadar, bilinmez olmaya kararlıyım O inatlaştıkça, ben zıtlaşıyorum O yoruldukça , yerine ben nefes alıyorum Bilsin ,ondan korkmuyorum..... Üstüme aldığım hırkam, ne kadar yanlızlık olsada Evimin çatısı kara bulutlardan yapma. Ben ki ona alışmışken, Bir gölge ne yapabilirki bana. Basit duyguları hafiftir Ve rüzgarıyla kendini uzaklara savurur Kalıcı olanlar beton misali dört duvardır Sarıp sarmalar bütün bir bedeni. Yine diyorum; Yalnızlığın üstümü örtmesi ,üşüdüğümden Unuttuğumdan yada unutulduğumdan değil. Şu aralar başımı dinliyorum sadece Yarın ne olacak, kimbilir... Yaşamak için , görmek, Bilmek için istemek lazım.... İsteyen yanlarımı dinlendiriyorum sadece, Ben yapacağımı bilirim, günü geldiğinde 28/11/2008 11;45 eMİNE |