Sen sevgimi horlayıp gülerken,
Seni delice sevdim
Haykırmak isterken yüreğimi sana
Karşında sus pus oldu sözlerim
Gözlerine ağladım habersiz gecelerce
Sevdamı görmedi; o masum gözlerin.
Sen; gözlerinle güldün berduş halime
Ben her gün öldüm, sevda nehrinde


Simdi ayrılık vaktidir, habersiz
Öyle bir yerden,
Öyle bir yerden kanar ki yüreğim,
Tarifsiz kalır en elem dertler.
Acı şarkılar nüktesidir beynime vuran
Karanlıklar içerisindeyim
Sevdam cağlar; nağmelerden
En acı ağıtlar yoldaş olur
Allah, Allah;
Mevsim gözlerinde sayısız yeşil açardı
Gözlerin karalar bağlarken bana
Sümbül, Menevişe, kardelen avuçlarında kokardı
Koymak istedim;
Koymak istedim de avuçlarını yüreğime sen koksun diye;
Kaktüs dikenleri sapladın bağrıma
Farklıymış meğer dünya,
Yalan dünya gibi


Sevmelerde yalanmış oysa
Tek gerçek ölüm
Yaşamak bir yere kadar,
Yüzler yalan, gülüşler sahte
Sözlerde yalan, dostlarda
Tek gerçek var Baki olan
Ona sığın, ona dayan
Sabret yüreğim elbet anlaşılacaktır,
Destanlar yazan büyük sevdan