KARA BİR KALEM GECEYE
Gecene ıslık çaldım dün,
Aşk nasıl yiterse, Öyle soluğum. Nehirlerine tutundum, Buğuya yazdım bir de, S harfinden başladım yazmaya, E koydum yanına. Ve Devrik yazdım bir seferde Asık bir cümle kaldı dilimde, Ne yapsam nerden başlasam? Buz tutarım yine gecene… Aşk kıyılarımı yağmalarken, Ben kör bir kurşun, Zamansız bir yoklukla, Gözlerine düşüyorum. Bu kent bu mevsim böyledir, Ne mut verir ne yaşam, Dar gelirim tüm hecelere Öksüz bir yalvarış olurum, Ve düşerim yine gecene. Bir yanımda çığ olurum, Şehrini alırım diğer yanıma, Söverim anasına avradına. Kara yapı bir zindan boynuma, Bir de kelepçeler saplarım koynuma. Düşerim sonra, Ayrılık yazar kalem, ah ne yazar. Bir dizenin hüznü kalır peşime, Sol yanımdan yağar kar, Beyaz bir düş olurum yine gecene. Aşkın kara bir kalem gönlümde… …Erdoğan Ateş 28 mart 200... |