Kalbim Acıyor.
Gözünden gönlüme değdi bir ışık
Gizlemem, vurulan kalbim acıyor. Nasıl iş bu, her yanım delik deşik. Sevdayla örülen kalbim acıyor. Sesim mi çıkıyor, içim acırken, Ciğerim yanıyor kalbim sancırken, Bedenim özüme yabancılaşırken, Vuslata darılan kalbim acıyor. Düşte misafirken atıldım taşa, Züğürt acılarla kaldım baş başa, Mevsimsiz sancıyı sarınca başa, Çarmıha gerilen kalbim acıyor. Sahipsiz ruhumun özü kendisi, Yılgılı ömrümün tek efendisi, Burkulan gönlümün bildik fendisi, Hasrete sürülen kalbim acıyor. Koydun kalbime gül diye dikeni, Arıyor gözüm boynumu bükeni, Birisi’ ni koyup ele bakanı, Görünce yarılan kalbim acıyor… Zekeriya DUMAN |
Arıyor gözüm terk edip gideni,
Erteye bir başına erime nedeni,
Ölüme verilen kalbim acıyor…
ÇOK ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR DAHA OKUDUM SAYFANIZDAN...YÜREKTEN TEBRİKLER
SELAMLAR