Ankara’dan Bi Adam
yüreğime söz geçiremiyordum
gözlerim kanlı bıçaklıyken bedenimle bi mermiydi ateşi aşk’ın dün gece sökülürken gençliğim oysa farkında bile değildim kaybedişlere bir yenisiyle eklendiğimin uyandığımda tektim sabahımda o yoktu ve sızarken kan, oluk oluk içime bir can/bir can daha y a n ı y o r d u... tuzluydu tanecikler, kanıma karışırken gece bir alo’sunda gülümsüyordum o ise hep, hep ağlıyordu sonra ben ağlıyordum, şiirlerim ağlıyordu bilmem kaç zaman daha ağlarlardı, b i l m i y o r d u m... kaç zaman daha aramazken bu kaybedişleri ve ne kadar daha taşıyacaktım artık bu yorgun, bu yaralı bedeni bir yumruktu aşkım, ellerimde taşıyordum dün bana küsmüşken talih, bugün zor diyordum sevda bir kurşundu, adresini henüz bilmiyordum ve bir mermiydi sıkılan maviye ve bir tek mermiyle devrilirken bu adam kan içinde savrulurken bedeni ve hiçbir şeyden habersiz ve hiçbir şey kadar kederli ve usulca ve sessizce verirken son nefesini ’ g ü l ü m s ü y o r d u...’ ve şimdi bugün, akşam üzeri son yolculuğunda "Ankara’dan bi adamın sevenleri" ve bi de şairin ölümsüz dizeleri birlikte ’ a ğ l ı y o r d u...’ bir kalp bir kalbe yenilmişti oysa o bedende artık o kalp yoktu ş i m d i... Copyright © by ahd Ali Hakan DÜZ Seslendirme Tarihi: Mayıs/2005 |
son yolculuğunda "Ankara’dan bi adamın sevenleri"
ve bi de şairin ölümsüz dizeleri
birlikte ’ a ğ l ı y o r d u...’
bir kalp bir kalbe yenilmişti oysa
o bedende artık o kalp yoktu ş i m d i...
Duygu seliydi harika bir anlatım ve seslendirme,anılarda kaldı şimdi der gibi seslenişti,sımsıcak bir duyguydu
yaşanmışlıklar acı da olsa ,şiirleri ağlatmışsın arkadaşım mükemmel bir eser kutlarım saygılar.