Güneşle SırBen küçüğüm ama buldum: ayın öğretmen; gecenin karatahta olduğunu. ışığı değdiğinde tenime ilkin tebeşire kesti ellerim kim derdi ki benden önce güneşe silgi Küçüğüm ama aynada ben buldum: ağlasam rutubetli gecekondu penceresidir gözlerim; her ayışığında "Bana da verseniz amca." yazdırıyor ödev defterime sayfalarca? - ağlamak büyüklere hiç yakışmıyor bence - Belediyenin önüne adam asmışlardı; benim de silgimi boynuma. -Bak, güneş dedim ! -Ne münasebet dedi, fötr şapkalı biri asılan güneşe benzer mi hiç bak kravatıma? Her asılan silgi gibi silemez ki oysa güneş siliyordu geceyi... bunu da ben bulmuştum büyükler hâlâ bilmiyor hem güneş kendini bir kuş sanıyor akşamları soğukta sıcacık, giriveriyor koynuma söylemiyorum. Sait Açıkgöz 10 Mayıs 1976 Ankara |
sizi çok geç bulduğum için üzgünüm dost
harika bir şiir okumanın keyfini yaşattınız
imgelemeler müthişti
kıskandım sizi
bu tür şiirleri niye okumazlar onuda anlamam
alakasız şiirlere bir çok yorum yazanlar
utansın bu şiiri okurken
kocaman yüreğinizi kutlarım
saygılar üstat