LOŞ AKŞAMINDA BU ŞEHRİN
Loş Akşamında Bu Şehrin
Gökyüzündeki yıldızlar örtüyor, Bu gece bu şehrin üstünü.... Birde sensizliğimi gizliyor, Üşümeyeyim diye... Sonra bir rüya canlanıyor benliğimde, Islanmaya yüz tutmuş Arnavut kaldırımlı sokaklarda.... Ve loş akşamında Sensiz bu şehrin, Ellerinin sıcaklığını hissediyorum Titrek ellerimde.. Sonra... Sonra gözlerimden akan Her bir damlada seni buluyorum Yüreğime akan... Uzaklardan gelen içli bir ses Uyandırıyor beni, O tatlı rüyadan.... (Daha yokluğunun ilk akşamında...) Hakan Karayanız |
kaleminiz daim olsun.