Güzeller güzelim halim yaman
O günden buyana perişanım
Kalbin son çırpınışlarında
Bir şiir yazmak istedim sana.
Karmaşık duygular geldi aklıma
Son konuşmamızdaki sözün
Etkilemiş olmalı...

Neden?
Neden... Neden?
Bu kadar çok etkiledin beni
Umut verdin bugüne dek,
Aniden değişmen neden?
Yaptığın acımasızlık niçin?
Görmesem de hissediyorum ki,
Sen de eriyorsun için için...
Kayalar kadar acımasız
Katılaşman mı gerekti?
Yazık değil mi bize?
Yazık değil mi sevdamıza?
yazık değil miaşkımıza?
Yazık değil mi umutlarımıza?
Sevgi sevgi süsleyip
İçimizde yaşattığımız
O umutla yaşadığımız
Vuslatımıza yazık değil mi?

Gerçeklerin zorluğunu
Gerçeklerin acı olduğunu
Gerçeklerin ulaşılmaz olduğunu
Gerçeklerin gözyaşı olduğunu
Yeni mi öğrendin?
Dünde böyle idi bu
Yarında böyle olacak
Geklecekte de...

Niye sevdin bile bile?
Niye kabul ettin sevmeyi?
Niye kabul ettin yanmayı?
Başlarken düşünmedin mi?
Her ihtimali konuşmadık mı?
Şimdi ne oluyor yaptıkların?

Yine sözümdeyim ben
Geri adım atmadım
Atmam da...
Atamam da
Sevdim seni be sultanım...
Bundan ötesi var mı?
Bana göre yok.
Ölüm mü diyorsun?
Boşver ölümü...
Sevdanın yanında
Ölümün sözü olmaz güzelim
Olsa da, ne yazar?
Bir gün nasılsa öleceğiz...
Ha şimdi
Ha yarın
Ha öteki gün...
Olmayacak mı sonunda?
Korkmaya değer mi ölümden?

Herşeyi kabullenip,
Göze alıp da,
Gelmedim mi ben sana?
Sonu bu mu olacaktı sevdamın?
Ve her zaman
Ağlayan ya da kaybeden
Seven kalpler mi olmalı?
Söyle bunu bana...
Yaşamın kuralı bu mu?

22. 02. 2009
Suat TUTAK