Civelek sesiyle şenlenir meclis kaşıkla bardağın.
Tavşan kanında söner ateşi âşıkla çerağın.

Evlek evlek derlenen zümrüt tenli yaprağın,
Kokusu bir hoş eder yudum yudum içerken çayın.

Demlik demin dem demleyen pırıl pırıl yıldızıdır.
Çay bardaktan bize gülen efsunlu peri kızıdır.

Çay her dem demliğin bardağa kızıl saçlı nazıdır.
İçilense damak buran hazzın eriyen hazıdır.

Canlanır ölü iklimler çay mevsiminin sinesinde.
Titrer ruhlar kaşıkla bardağın şıngırtı sesinde.

Can can ile buluşunca çay aşkının gölgesinde.
Nice efsane anlatılır o vuslatın sayesinde.

Hele bir peri suret içer ise ince bellide.
O zaman gönül çare arar bardakla tesellide.

Nazenin dudakla narin bardak şevkle buluşur.
Gönle nice bir haz çay renginde bardakla doluşur.

Öyle bir demdir ki yaşanan afeti devran ile.
Bu buluşma anını dost konuşur düşman konuşur.
Ankara,21.02.2009 İ.K