Bu topraklar üzerinde;
O türküler söylenmiyor artık!
Hani masmavi göklere bakıp söylediğimiz,
Hani yüreğimizdeki umudu yıldızlara seslendiğimiz...
Hani,o dillerden düşmeyen,
Dünyayı yaşamayı;
Seni sevdiren türküler...
O türküler...Türkülerimiz...

Bu topraklar üzerinde;
O türküler
Söylenmiyor artık!..
Türkülerimiz vardı canım veresim gelen,
Türkülerimiz vardı taa insanın bağrını delen,
Türkülerimiz vardı gözlerin kadar gerçek...
Ellerin kadar gerçek...
Tek günahımızdı bizim o türküleri sevmek!..

Biliyor musun;
Başını kaldırıp,
Gökyüzüne bakmıyor insanlar.
Göğün rengini bile unutanlar var.
Değil ki türkülerimizi hatırlayacaklar...
Bilmem;
Denizin dalgalarını görmek isteyenlere ne demeli!..
Bir de;
Görmeye katlanamayanlar var,
Tohumun toprağa özlemini...

Bu topraklar üzerinde,
O türküler
Söylenmiyor artık!..
Ama;dudaklarında sessiz sessiz söyleyenler kadar,
O türküleri yüreklerinde taşıyanlar var.
Biliyor musun;
Yıllarca söyledik o türküleri,
O türkülerle büyüdük delişmence...
Türküler terketmedi bizi,
Biz terkettik türküleri.
Kulağım seste;
Birileri çıksa söylese diyorum,
Biliyor musun,
Söylenmese de,
Ben,o türküleri çok seviyorum.
SAVAŞ YAVUZ