Kıvır kıvır saçları simsiyah,
Gözleri de öyle...
Lastik ayakkabılarının yırtık ucundan çıkmış,
Kirden kapkara olmuş parmakları.
Kızarmış derisi gözüküyor
Yamalı gömleğinin yırtığından.
Aldırmıyor havanın soğuğuna,
-Soğuktan çatlamış dudaklarıyla-
Islık çalıp duruyor durmadan.
Ana kucağında düşler kurarken akranları,
-Apticik,daha nereden baksan on yaşında-
Yaşam savaşı veriyor köşebaşında.
Pek o kadar gösterişli de değil boya sandığı,
Babasının bir yıllık birikimiyle aldığı.
Sandığın bir yanında resmi var Türkan Şoray`ın
Diğer yanında ise Orhan Gencebay`ın.
Dünya umurunda değil Apti`nin,
Yeniyle arada bir siliyor sümüklerini.
Gözleri pırıl pırıl,
Umut dolu...
Hep gelip geçende gözü,
Aklı ise cebindeki kazandığı parada.
Hesabını yapıyor kafadan arada sırada...
"Dost başa ,düşman ayağa bakar" derler,
Kimseye düşman da değil Apticik,
Ama ,gözleri hep ayaklarda...
SAVAŞ YAVUZ (1985)