GECE, İNSAN ÇARESİZ..
Gece,üstüne gelmeye görsün,
Yüreğine çöker önce karanlık. Yapayalnız hissedersin kendini, Pencereden görülünceye kadar aydınlık.. Karanlık her şeyi örtermiş, Ama ayrılığı değil !. Daha da artar özlemin. Ellerini özler ellerin, Teninin sıcaklığını.. Nefesini.. Dört bir yanın yalnızlık, Gece sensiz, Gece insan çaresiz.. SAVAŞ YAVUZ |