HÜZÜN
Hüzün benim göbek adım
Gülüşlerimde, Dudağımın sol kıvrımında. Bakışlarımın derinlerinde, Saksıdaki menekşemin renginde, Penceremden süzülen güneşin bile Huzmelerinde bir parça… Hüzün benim göbek adım Nereye baksam, nereye gitsem, Güne dönsem, Toprağa serilsem, Kime baksam, kimi sevsem, Uzattığım elde, verdiğim selâmda bile Benimle hep, her yerde… Hüzün benim göbek adım Kelebeğin bir günlük ömrüne, Bir çocuğun anne diyen sesine, Nikâh masasındaki mutlu çifte, Saçlarımda dolaşan ılık yele, Kuşların cıvıl cıvıl ötüşüne bile Dalar giderim hüzünle… Hüzün benim göbek adım Ağır aksak hayatı yaşarken Yaş olup gözlerimden akan, En mutlu anlarımda bentleri yıkan. Sesimdeki sevi ile karışık Verdiğim bir dost selamında bile Yansır durur yüzümde… Hüzün benim göbek adım Belki de olmalı her an her yerde. Bütün renklerde, mavide, pembede, Hüzne bulanmış sevgilerde, Değerini bildirir mutluluğun, Aramadan olur olmaz yerlerde Kaybetme korkusunu yaşatır hüzün… |
saygılarımla