3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1183
Okunma
Onun adı AŞK’tı;
Eylüle kapılıp giden yaprak...
Nasıl mayıs kadar güzel kokan yoksa,
Eylül kadarda yoktu bir o kadar hüzün.
Sık dişini ve dayan dediler
Daha seni yerden yere vuracak
Hazan rüzgarları esecek...
Sık dişini ve dayan!
Ona bağlandığın her saniye,
Cennetten bahçelerin göründüğü,
Sıradan bir yılın bir kasım akşamından;
Destek al,dayan...
Yanından geçen soğuk yüzlerin,
Sana atılan her yemin adiliğinden.
Sevgiyi nefrete böyle rahat düzmesinden;
Sabıkalı bebeklerini sana vermesinden,
Destek al ve dayan...
Aniden dayandığın omuzdaki boşlukla,
Uyan ve sil bütün aklındakileri...
Eylül kadar yokmuydu hüzün?
Boşversene...
Cevap Yaz
