GÜL ve BÜLBÜL
I
Gözlerinde sürgünüm, yüzümde çizgilerle
Mısramda sonsuz elem, yorulmuşum ey gönül

Eritiyor kalbimi, hissettiğim her sızı
Göçsün artık şu ruhum, durulmuşum ey gönül

Issızlaşan gecemde, susuyor nağmelerim
Ömrümün hasadında, burulmuşum ey gönül

Yanan denizlerimde, sonsuzluk gemisinin
Ayrılık dümenine, kurulmuşum ey gönül

Küf kokan karanlıkta, ağarınca tan yeri
Hasretin diyarına, sürülmüşüm ey gönül

Dağlarda maralımdın, seni arar dururken
Avcı düşmüş peşime, vurulmuşum ey gönül

II
Okşarken saçlarını, şehrin üstünde sisler
sensiz uykularımda, gönlüm şimdi virane

Sarardı gözlerini, yağmur yüklü bulutlar
Sevdanla yorgunlaşmış, kalbim şimdi divane

Aşk acısıyla yanar, gülüne küsen bülbül
Dudağından dökülen, sitemler ki bahane

Taşımaz hasretini, yoruldu ayaklarım
Uğruna feda ettim, şu ömrümü daha ne

Biter artık sözlerim, tutuşunca dizeler
Geçmeyen hazanlarım, gelsen senle şahane

Vuslatsız günlerimde, huzur bulmayan ruhum
Mahşer gününe kadar, aşka olmuş pervâne


III

Boran sarmış dağlardan, gelirsin sandım gülüm
Karlı bir kış gününde, sözüne kandım gülüm

Islanmış bir rüzgarım, dokunsam saçlarına
Kan sızan gözlerimle, bir garip candım gülüm

Bir çağ yangınındayım, bulutlar tutuşuyor
Hâr yağan düşlerimle, derinden yandım gülüm

Köhnedir yalnızlığım, sokaklarda geçmişim
Kaybolduğun gecede, ışıyan tandım gülüm

Baharı göremedim, göçmen oldu yüreğim
Kızıllaşırken ufuk, gönlüne handım gülüm

Son yolculuk başladı, düştü heybemden umut
Unutulmuş yerlerde, sözünü andım gülüm


Coşkun Mutlu / Hüznünşairi
[email protected]

(Bu yazdığım son şiir belkide uzun bir süre şiire ara veriyorum.Kendimce yazdığım ama iyi ama kötü, beğenen de oldu beğenmeyende, Okuyan, okumayan herkese sonsuz teşekkürlerimi sunarım.Yine buralarda olacağım ama şiirsiz olarak, sadece yazılan şirleri okumak için. Tüm dostları saygı ile selamlarım)