DAYANDayan gözlerim Hatırlasana ağladıkça nasıl güçlendiğini, Akar gider yine yaşınla küllerim, Ayaklanırım hissettikçe sevgini. Dayan dizlerim Düşün ayaklarının takıldığı taşları, Hiç geriye dönmeyi düşünmeden, Adım adım yürürken sildin akan kanları. Dayan ruhum Nasıl ki hep kendin sardın yaralarını, Ve hep sendin yine senin dostun, Kalk hadi topla umutlarını. Dayan ömrüm Bak ışık göründü sonunda, Bunca acıdan sonra yazık olur, Yine düşersen karanlığa. Dayan gönlüm Şunun şurasında ne kaldı bahara, Az kaldı, beslediğim, büyüttüğüm, Çiçeklerimi bırakacağım rüzgara. |