AĞLAYACAK CENAZEM
Erişilmez aşkların peşinde geçti zaman
Nasip olmadı gönle bir vuslat-ı hüsn-ü an Ne mazide gün gördük, ne halde olduk mes’ut Kalmadı bahtımızda istikbâl için umut Beden yorgun, ruh yorgun, inlemeye takât yok Ecel elin uzatmış, başka bir hakikât yok Öyle bir sükûndur ki ihtiyacı ruhumun Yaşamda mevcut değil, ölümdür adı onun Ne kadar dirensem de göz yaşı dökmemeye Biriken bunca yaşım sığar mı bir keseye Musallaya misafir olduğunda naaşım Bendi yıkık sularca çağlayacaktır yaşım İşte o an gözümde canlanacaklar bir bir Hâtırası her aşkın, naz, kapris, gurur, kibir Ağır bir top güllesi yemiş gibi böğrüne Ağlayacak cenazem ziyan olan ömrüne (30.03.2006 - Lüleburgaz) Zekâi BUDAK |
Baştan sona bir yürek güzelliği...Çok ince işlenmiş dizeler.
Doluydu daha bir taştı yürek sevgili şair...
Tebrikliyorum şiiri ve şairini...