...GÜNEŞİN GÖZYAŞLARI...
sana olan hasretimle delirir gökyüzü
zaman mekansız kalır her hücrem acı doğurmaya yeltenir sahtesinden şenlik eser yüzümde içim karabasanların elinde canverir deli bir boran misali sensizlik yayılır günüme üşenmez bulutları taşır gözüme beni aşar hüznüm arşa erer güneşi bile alır eline bulutsuz havada yağan yağmur güneşin gözyaşlarıdır öyle günlerde bilki yine sana susamışımdır işte o an gökyüzü dile gelir bulutlarını bana satıp ağlar usul usul hayretler yayılır her yüze peşine benim için çıkar ebemkuşağı çocuklaştırmak unutturmak güzelliğiyle kamaştırmak için beni güneşin gözyaşlarını göğün renkli kolyesini gördüğünde beni hatırla seninle nasıl da rengarenk olduğumu halâ öyleyim ya nedense benden habersizlerden olmayı seçtin aslında öyle çoklar ki artı sen olmasına ne gerek vardı sanki... ASLI DEMİREL... |