kimim ben
açılır siyah perdem
zulamdan dökülür acım açım cığlık kesmiş meydanlarda kızık tebessümle mayalanmaya göndere çekilen bedenim bıçaklanan ağzım ben kaçım? şose boylarına dökülen çakılım fırtınada ufalandıkça kumum yandıkça bin mumum söndükçe geride kalan isim ben kimim ben ipini elleriyle çekenim başı boş rüzgarda sallanan kinim ben sorguda korkulan benim kara gözlerinde denizim mavzere sürülen mahirim patlamaya hazır bir kıvılcımım ben milyonlarım ben |