KaraSeni tekrar içime almayı kabul ediyorum kızım, dersen uslu bir çocuk olacağıma söz veriyorum anne ömrümün en boktan çağlarında yalnızlık olmak ne acı kimsesizliğimden derlediğim yorganları sokak çocuklarına örtüyorum bazı geceler onlar bile onlar bile oturup anne yalnızlığıma ağlıyor biz bunu haketmedik patron diyorlar biz bunu haketmedik ah çocuklarım, biz bunu nereden bileceğiz diyerek teskin ediyorum onları sabaha kadar kusuyoruz yanımızdan geçen ayyaşlara küfürler.. sonra bir bekçi geliyor o da bize küfür.. gün doğsa da bir çöp arabası gelse diye hayıflanıyoruz eli boş bir çöp arabası bize gelip en fazla ne götürebilir ki -uyuyalım patron -uyuyalım çocuğum.. |