Ölüme Giderken ( Kader Mahkumu )
İşte gelip çatıverdi o lanet olası gün
birazdan ilk ışıklar süzülecek, yavaş yavaş penceremden, yürümeye zorlandığım hücreme Beyazlar giyeceğim bir kefen misali Betonlara sert sert basan ayak sesleri duyulacak koridordan, arkasından hücremin demir kapısı garip bir gıcırtıyla açılacak Bir imam belirecek kapımda, başı sarıklı elinde kuran Beyazlamış saçı ve sakalıyla, Dualar sayacak alçacık sesiyle Yüce allahımızdan bağışlamasını isteyecek, şu idamlık kulunu Sonra uzun bir koridorda bir yürüyüş başlayacak Ta ki o loş ışıklı dar ağacımın olduğu mahsene kadar İlk defa korkuyorum bu genç yaşta ölmekten İlk defa ürperiyorum ensemde hissettiğim, ölümün soğuk nefesinden Bitmesin istiyorum gece Karanlık bırakmasın yerine aydınlığa Ölmek istemiyorum henüz gençliğimin tam baharını yaşarken Korkuyorum işte ölmekten Doğruyu söylemek ayıp değil ya Biliyorum soracaklar bana son arzun nedir diye Ne desem, ne istesem bilmem ki Son bir cigaramı yoksa, yoksa demli bir çaymı Düşünemiyorum işte o haldeyken Olacak işmi bu, nasıl isyan edip üzülmeyeyim ki Hüçremde ki ekmek hırsızı fare bile halime ağlarken Olacak işmi bu, ben beyazlar içinde gideceğim ölüme O sevdiğim , o güzel, o bahtsız sevdam karalar giyecek aylarca ardımdan Mezarımda toprağı çamur misali yapan göz yaşları yetmez mi gibi Beyazları giyiverdim bir çırpıda Hazırlayıverdim kendimi o soğuk ölüme Ayak sesleri duyulmaya başladı belli ki geliyor Seslene seslene geliyor işte, ecelin bilenmiş keskin bıçağı Kapı açılıverdi ansızın birden İşte o korka korka hayal ettiğim imam Dizlerime bir titreme aldıki sorma Titriyor korkudan elimde olmadan Önde imam arkada ben Çıkıverdik demir yığını koca kapıdan Yöneliverdik, boynuma takılacak yağlı urganlı salona İşte orada görünüverdi, son nefesimi alacak tahtadan dar ağacı Elveda gençliğim, elveda yarınlarım, umutlarım Sanada elveda ekmeğimi çalan dost fare Sanada elveda sevgimi bir türlü diyemediğim SEVGİLİM sanada Elveda.... 12 Şubat 1995 |
MÜKEMMEL bir şiir, final ve seslendirme! Kutlarım ALKIŞLARLA gönülden.
Önde imam arkada ben
Çıkıverdik demir yığını koca kapıdan
Yöneliverdik, boynuma takılacak yağlı urganlı salona
İşte orada görünüverdi,
Son nefesimi alacak tahtadan darağacı
Elveda gençliğim, elveda yarınlarım, umutlarım
Sana da elveda ekmeğimi çalan dost fare
Sana da elveda sevgimi bir türlü diyemediğim
SEVGİLİM sana da Elveda....
Gönül bahçemden gönül bahçenize 1001 renk çiçek yolluyorum.
Kabul buyurunuz lütfen.
Sevgiler...
_____________Âlimoğlu___________
Âlimoğlu tarafından 2/12/2009 10:49:01 PM zamanında düzenlenmiştir.