409-BANA BAKIŞINKöpük köpük, dolanmaktadır, Ruhuma hükmedip, kaynatmaktadır, Gözlerim Lutfunu, aramaktadır, Dilime ismini, doluyor gibi. Ardına takılmış, dönencedeyken, Cevabı dilinde, bilmecedeyken, Yazısı silinmez, düşüncedeyken, Perdeyi açmadan, bakıyor gibi. Cümlede son hece, dağıtır yeli, Eline sarılıp, olsam da veli Mekâna alınmaz, garip bir deli, İzahsız zamana, atıyor gibi. Lokman hekim olsam, bulsam devayı, Ezel alıp özde, görsem rüyayı, Dağıtsam tahtları, yıksam sarayı, İdrakinde buzlar, taşıyor gibi. Rengi kan kırmızı, sevdayı yazar, Üç hecelik ömrü, dimağa kazar, Tutulmamış eldir, hicranı katar, Ruhumu korunda yakıyor gibi. Hak’tan gelen aşkı, yardan biliyor, Hali bırakıp ta, kalden biliyor, Umut ekip yerden, korku deriyor, Periler köşkünde, yaşıyor gibi. Sır ile sırrına beni çekmekte, Uzaktan bakarak, bana gülmekte, Sukuta gömülmüş, sesi ezmekte, Kelamı sulara, salıyor gibi. Şahin HANELÇİ 22.01.2009 ELAZIĞ Fotoğraf Cemile Haşimoğlu’na aittir. |
Uzaktan bakarak, bana gülmekte,
Sukuta gömülmüş, sesi ezmekte,
Kelamı sulara, salıyor gibi.
Çok güzel ve anlamlı dizeleriniz için kutluyorum.
Saygılar sunuyorum...