HİÇ DÜŞÜNMEMİŞTİMHiç düşünmemiştim Ne şiir yazmayı nede roman Hayatımdı benim yaşadığım her an Bir roman gibi Belki aradığım bir dosttu Belki beni anlayan bir insan Dertlerimi paylaştım şiirlerle Onlarla avundum zaman zaman Romanlara yazdım anlatamadıklarımı Onlarla paylaştım acılarımı Sevinç lerimi umutlarımı Onlarda yaşadım Yaşamadıklarımı Böyle başladı yazmam Defterim dert ortağım Kalemim teselli aracım Yazdım yazdım durmadam İki ruhlu insan gibiyim Biri yazdıkları ile avunuyor Yazıyor durmadan Diğeri ağlıyor Derdini anlatamadan Yazan mutlu yaşıyor Okudukça yazdıklarını Gülüyor yüzü Günülcüğü umut dolu Ya diğeri Kalıyor yapa yalnız Kaderi ile başbaşa Çaresizliğe kürek çekiyor Ağlıyor durmadan Yok ki onu anlayan AYŞE KARAN |
kutlarım efendim...
hissediş ve söyleyiş güzeldi....
selam ve hürmetler...