Ne zaman düş kurmaya kalksam
Rastlarım çocukluğuma
İlk uğrak yerim olurdu
Kaf dağı daima…
***
Aklıma gelince emellerim
Hemen düşler de gezerdim
Hala duruyor mu diye
Kaf dağında bisikletim…
***
Onun hasretiyle geçmişti daim
Tüm çocukluk günlerim
Ben o zamanlar üçtekerli bisiklete
Ancak düşlerim de bine bilirdim…
***
Geçmişi anarken böyle
Derin bir uykuya dalmışım
Sallanan koltuğumun üzerinde
Terlemeye başlamışım…
***
Çıkmıştım uyur uyumaz
Uzun bir düş yolculuğuna
Az kalmıştı çok az,
Kaf Dağı’na…
***
Ne göreyim birden
Düş dünyam da gezinirken
Çocukluğumun üç tekerli bisikleti
Karşımda durmuyor mu sahiden !…
***
Tüm özlem yıllarımı geriye ittim
Önce didonunu okşadı biraz ellerim
Sonra da ürkek bir şekil de
Onun üzerine bindim…
***
Uyandığım da ise gerçek şuydu;
Oğlum “baba bana bisiklet al” diyeli
Hayli uzun zaman olmuştu
Her iş dönüşümde sitemler yağdırıyordu…
***
Yani oğlumda üçtekerli bisiklet istiyordu
O da aynı çocukluğum da ki gibi arzuluyordu
Koskoca ihmal taşları çarşıya giderken
Yağmur olup başıma yağıp durdu…
***
Kulaklarımda oğlumun sesi çınlıyordu
Bisiklet için dolaşırken ben çarşı da
Sanki iki kalp de aynı an da çarpıyordu
Biri benim, biri de oğlumun kalbi oluyordu…
=========
======================
İSMAİL HAKKI GÜRCANOK
======================