ZAMANIN SONUNA KADAR
Eğer böyle gidersek seninle;
Önce ben ölürüm, Sonra sen Sen bana miras kalırsın Ben sana Güneş maviye boyanırken Yaşam denen kavgada Tutuşur yanarız özlemlerde Zamanın sonuna kadar - Düşler ısınıyor gecenin koynunda Öyle bir geliyorsun ki aklıma Seninle doluyor yakamoz vakitleri Yırtılıyor gecenin içinde korkular Şafağı beklerken an be an Tutkular mahzunlaşır tepeden tırnağa Mavileşir her obje Öpüşler atarız balıklara Bir balık bir balığa dokunur Tutuşur yanar olta Zamanın sonuna kadar - Önce sen ölürsün ,sonra ben Geçeriz kendimizden Bir uzun yolculuk başlar Yürekten yüreğe Zamanı durdururum kendimce Zaman ,sensizliğe beş vardır aslında - Bir deniz kızı oynaşır deryalarda Düşlerin en güzel yerinde İşte tam da şuramda Bir sancıya benziyor yokluğun Sorular takılır aklıma Yoksa sen balık mısın ? Karışır aklım birden bire Sana benzer titrekleşen ışıklar Düşünür kalırım yokluğunda Düşlerim taşınır zamanlar ötesine Zamanın sonuna kadar ,susarım - Gel de ,yoldaşım ol Sevda yolculuğumda Sen , Ben Ve gece Tutuşup yanalım birlikte Seni sevmek böyleymiş işte - Yüreğimi al ellerine dilersen İstersen sakla İstersen sar sarmala Ellerimi al ellerine İstersen sar beline İstersen maviye boya düşlerimi Usta bir ressam edasında çiz Kırmızı güller düşsün tuvallere Önce kendini çiz Sonra beni Ben yok,sen yok Her şey birlikte olsun diye Zamanın sonsuzlaştığı noktada Paylaşalım her şeyi , gel hadi Seni sevmek işte bu Zamanın sonuna kadar Öyle gel ki; Dönebilmek olmasın kaderimizde |