Ey gönlüm!Efkârın Bulvarında adımlarken, Sessizlik hüküm sürüyordu. Biçare halim, Her an karşıma çıkıyordu! Hislerim gemsiz ve kalbim ritimsizdi! Ahenk Denkliği yoktu… Bazen, derinlerden güzel’e konmak, Ve tenini solumak, diyarları gezmek, Mekânları okumak, Aşk ile meşk Yapmak istiyordu. Ey gönlüm, cazibeler seni, Mest ediyor biliyorum. Atılıyorsun, gördüğün, Güzele, güle ve bülbüle… Yakınlaşıp Meşki arıyorsun… Güzelin gözüne, gülün tikene, Raks eden bülbüle, bakıyorsun… Bilmem ki Ne söyleyeyim ey gönlüm, Ben bigâne, sen ise perişansın. Hicran bizi kesmiyor! Tende, Bulunmak yetmiyor! Tarumar halim bitmiyor! Kulum, nasıl unuturum! Hükmeden, İlahi bir aşkı, Görmek istememen, Bir gönül mü söylesene? Mustafa Cilasun |