Sizin gibi olamadım hiç bir zaman
Kentin gördüğü düşler içinde
Aykırı bir yürüyüştü gölgem
Kaderin inadına suskun adımlar
İçinde arıyordu izler.
Yaşamın ara mısralarından
Yaşanmışlık kokan yosunlar
Dilinizden kötü şarkıları silin.

Sizin gibi olamadım hiçbir zaman
Ne düzenli bir uykum, ne de sabah kahvaltım
Oldu uyandığımda.
Ki uyumadan daha
Başlardı yalnızlığım.

Gecenin bir ucundan yakardım
Kısık ıslık sesinde
Islanmış anıların içerisinde
Çektiğim ve çektiğin acıların
Naftalin tadında düşlerimi yakardı.
Uyanırdım
Uyanıktım zaten.

Ağlamak için koşamadım bir kucağa
Düştüm hep mısraların
Tamamlanmamış başuçlarına.
Kederim olmazdı oysa
Beyitlerin arasına sıkışan kalemim olmasa.

Özlediğim düşlerin kıyısında uzanırdım
Gündüzleri
O yüzden sevgilim,
Geceler düşmandır bana.

Dokunamadığın yaralarımın panzehirini
Taşırken parmak uçların
Alıp giderdin yanında,
Beklerdi beni hep masa başında
Biraz körelmiş biraz da örselenmiş
Kelimeler.
Kaldı ki şunun şurasında
Ben senin dudağından düşmeyen
Şarkının nağmesi olmayı başaramadım.
Çünkü
Kentin gördüğü düşler içinde
Aykırı bir yürüyüştü gölgem


M.S./2009
Kahramanmaraş