Hüzün mevsimiKalmadı neşeli cıvıltıları kuş sürülerinin Göçmüş hayatın dolaysız yüzü Konuşlardan, sardunyalardan Hüzünlü bir bülbül mevsimin yasına boğulmuş Kuru fundalıklardan son cıvıltıları duyuluyor Yarınlar onsuz bir tuzak Küçük kemancı bir kız çocuğu Bağbozumu şarkılarını seslendiriyor Ezgiler yüreğinden dökülüyor Güz mevsiminin sıkkın örtülerine Korkunç desenler gibi hüzün işleniyor tenine Mevsimler tanrının dilleridir Güz hüzün dilidir, epiktir Hüzündür insanı tanrı dilinden konuştura Hüzündür insanı tanrılara yakın kılan Dişil tabiatın yası fosilleşmiş bir cenindir Tanrısal dağarcığa rivayetler kazıyor Ana rahminin aksak anlağında Günah çıkarıyor varlığından tanrılar İnsanlaşma ihtimaline bir sendelemedir hüzün ve Baküs’da dönüyor hüzün diyarından Bir şarap soyu doğurmuş Anlağın aç kültünden Yurdunun yaratılış mitlerinden ..........2009,,,,,,,,,, |
Güz hüzün dilidir, epiktir
Hüzündür insanı tanrı dilinden konuştura
Hüzündür insanı tanrılara yakın kılan
Çok güzeldi...En iyisi susmak
Yürekten tebrik eder, sevgiler, saygılar sunarım.