KADERİN CİLVESİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bilmezler yalnız yaşamayanlar, Nasıl korku verir sessizlik insana; İnsan nasıl konuşur kendisiyle; Nasıl koşar aynalara, Bir cana hasret, Bilmezler SEV DEDİN SEVDİM İŞTE İNTİKAMSAA ALDIN İŞTE KORKUYORUM BU GİDİŞLE SONUM OLACAKSIN HADİ CANIM HADİ SENDE BU NASIL SEVMEKMİŞ BÖYLE YALAN SÖYLEMEK NİYE? HANİ HERŞEYİ HİSSEDEN HANİ BENİM YARIMDIN SEN YALAN SÖYLEYENDE SEN...........
Hayat budur...
Yorulmuş bir kalbin son çırpınışları, Yeşermiş bir dalın çiçeksiz kalışı; Ya da masum bir çiçeğin boyun büküşü toprağın koynunda, ’Acımasız yağmurların tokatlarıyla düşürülüp dalından...’ Oysa çiçek yağmura muhtaç; Yağmur çiçekte yağmurdur... Kaç kere yaşadım ben bu romanı Ne zaman sevdimse ayrılık vardı Hep kendim kuruttum gözyaşlarımı Ne zaman sevdimse yalnızlık vardı Sen de git bırak git beni düşünme Kader de, hayat de boşver üzülme Alıştım hasretin her türlüsüne Ne zaman sevdimse ayrılık vardı Alıştım kaderin her cilvesine Ne zaman sevdimse yalnızlık vardı.. @MURAT TÜRKAN@ |