sarılsa anne gibi
daha dün gördüm rüyamda seni,
alacaklı gibi baktın gözüme. daha geçen sene haczini vurdun, bir tarumar bıraktın,eşyalar madeninde. sanırım her yanım sıtmaya çalmıştı, hatırladığım bir şehirdi,istanbul yanmıştı, bu mabedsiz garip,kaplumbağa olmuştu, şimdi sırtımdadır ’tüm bildiklerim,’ acımı hafifletir. sana yakışırmı ey elleri fidan, gözleri zemzem ovuğu akan, ben sana kabeden,tavafı-tapan! ve işte kul,ve işte; (kocaman) yalan! ah aman yollarımız kangren, ve hala öyle,ölmedimi ben ile giden, ama bir bildiğim var küllerden kalan, bunda sonra önce cenin,sonra can ve de kalırsa,canan! cenin sabırdır,cenin unutuş, cenin kolay değil,müthiş varoluş! cenin esrar değil,hikmet,adanış, cenin kanaldır göbek bağına,cenin kurtuluş! |
kaleminize ve ruhunuza sağlık..
nice edebiyat dolu günler dilerim..
saygılarımla...