YALNIZLIK
Bir yalnız adam, elleri ceplerinde,
Gezer nemli sabahlarda, Ne kimse onu görür, ne o kimseyi. Nemli rüzgar yalar yüzünü, Çökertir acılı omuzunu, Yakar yüreğindeki bir acı yeri. Gezer elleri ceplerinde. Ne o kimseye bakar, ne kimse ona.. Doludur, gam yüküyle, Ilgıt ılgıt erir onun her yanı. Gezer elleri ceplerinde Yalnız mı yalnız.. Yüksek dağlar gibi Başı, duman duman, Kar gibi yığın yığın efkar. Acısı, sancısı içinde Kime derdini dese Kime söylese, Bilmezler onun halini. Efkar başında dumanlı dağlar gibi. Muharrem ELMACI |