ortaklaşan acılarımızuyanır şafakla kocamış acılarımız başlayınca bilinmez bir güne bir göçebe umudu – diyarlar kulübesinde siperane varsıllığımız gulyabanıl ninnilerde bastırılan çocukluğumuz asi gençliğimizin isyan afişli duvarlarında ölüm “bir titrek güvercindi”* kaldırımların ve idam sehpalarında ortaklaşan acılarımız tüketilen değerlerine insanlığın hep yalnızlık düşüyor benliğimize sağıyorum bulutları günlerce döllendiriyor filizlenen insanlığımı Metin Kaya *bir titrek güvercin : Hrant Dink’in bir makalesinden alınan söz |