gülüşünü as(ma)bir martı dolaşır kırsalımda asık suratlara gülüşünü asarak aşkını(rengini) bırakacak bana nazlı nazlı havalanarak düşlerimi boğan çığlar güneşe meydan okuyarak beyaz kölelerini etine gömdü çimen kokuları ölene kadar seher yelleri okşarken uykularımı mavi düşler getirir albatroslar okyanusun medetler umar hazan umutlarım vahalara sığınmış yaşlı yağmurlardan toprağın açlığını doyurdum / ölü bebeklerimle buruşuk kalem çizgilerinde /sevilerim çırılçıplak METİN KAYA |
yürekten kutluyorum