Leyla İçilmez Çayla
Demliğe atılır çay kara.
Çay kara, baht kara. Ceylan göze çekilmiş kudretten, Göz kara , sürme kara. Günün akibeti gece kara. Leyla tarifsiz yara. Bir yudum derman ara. Dert sıra sıra. Kara kuru bir kızdı, Mecnun’un gönlüne sızdı Leyla, Kucaklaştı ayla. Karışmaz bardakta çayla. Artık, Ne Zülayha ne Süreyya, Avuturdu Mecnun’u. Bir başkaydı Leyla. Lekesiz aydı leyla. Lâkin, Bunca sevdayla, Yâr olmadı Mecnuna Leyla... Ay nurlu gece kara. Leyla Mecnun’da yara. Bir yudum derman ara. Kara kuru bir kızdı, Mecnun’nun gönlüne sızdı Leyla. Ankara,25.01.2009 İ.K |
leyla bir özgecandır...