SEVGİSİZLİK BÖYLE İŞTEBir uçurumun kenarındayım düştüm,düşüyorum,düşürüyorlar beni sevgilerin yok edilmiş boşluklarına itiyorlar karanlık ormanların ürkütücü uğultularını duyuyorum geceleri korkuyorum boğuluyorum nerdesin?nerelerdesin anne yargısız infazlardayım işkencelerdeyim bağırıyorum geceyi yırtıyor sesim duymuyormusun yalnızım sensizim sevgisizim anne bu dünyada ne yaşamaya hakkım oldu benim ne de ölmeye yaram var yaram içerde açık bırakıyorum yaramı kabuk bağlamasın diye hatta yüzüme asıyorum yaramı bana baktığın zaman acımı daha iyi anla diye görmüyormusun kadın içime kurtlar düştü hergün biraz daha yiyip bitiriyorlar beni bildiğin tüm ninnileri söyle şimdi hadi uyutsana beni uyut dizlerinde canım yanıyor canımı yakıyorlar anne hadi aç yüreğini mülteci olmak istiyorum yüreğine bu gece beni koynuna al beni koynuna al beni biraz sevsene ANNE berf |
Biraz sitem kokan dizeler okudum Berfin.Bir durulup bir dalgalanmışsın.Bu senin kalemine has bir özellik zaten.Kalbindeki isyanın susması,sesinin duyulması dileğimdir arkadaşım.
Biz; ''o bizi duymuyor galiba'' desek bile anne hep bir yerlerde hazırda bekliyordur.Yavrusunu korumak için en sakin anında dahi bir aslana dönüşebilir anne.Üstelik sen de bir annesin.
Bütün anneler melektir.
Sevgilerimle.