Baktigim Yerde Kalsin Gözlerim
Ömrü kısa bir gün değil yaşadıklarım
Göz kadar yabancı bir yaşamın Düştüğü yerde özlem kıyısına vurmuş gölgem Tanık olacak bir gün dilsiz Kent susmuş aglar cocuklugum ellerimin arasinda hırsız gündüz Bizden önce sürgün giderdi suyun reginde denizlere Ne çok yağardı kurşun Geride kalan yaralı savaşçıya Titrerdi ellerimiz tutunca Yer altına sığınmış güneşi Silmek isterdim seni Gözlerimde Şimdi uysal bir çocuğum oynuyorum oyuncak silahlarla sevinçler yerine agliyor gözlerim Artık boğulmuş bir nefesin Son sesiydi Düştüğüm yerde kalan gözlerim 28.3.01. Berlin |
yüreginize saglık
saygılar