Hayatta bazı anlar vardır
Beklersin sessizce uzun yıllar
O an
Her şeyden çok istediğin
Yar geldiğinde
Beklediğin her gün
Her hafta
Her ay
Her yıl
Sitem olur dökülür dilinden
Bakakalırsın
Kelimelerin ardından
Küfürler edersin
Kendine
Ama
Söz
Bir kez çıkmıştır ağızdan
Ne çare

Gelişin fırtına gidişin yangın
Bakmadan ardına sen bana dargın
Git kuytu limanına sıcak sofrana
Bir daha bir daha bir daha sığın
Sorma nasılsın diye
Sonra da hep acı kendine
İzle fırtınaları uzaktan
Acı bir daha
Ama sakın çıkma
O saklandığın sakin limandan
Ben fırtınaların ortasında
Çıkardığın yangınlarda yanarım
Savrulurum rüzgarında
Oh be
Ne ala ne ala
Hayra yor düşlerini
Ben ortasındayım boranların
Bıraktığın yerde
Yanmışım düşlerimle
Uykularım da yanmış
Olmayan fotoğraflarımızla birlikte
Sen uyu kuytusunda sıcak yatağının
Gör düşünde beni
Hayra yor
Ama sakın sorma
Benim düşlerim ve hatta uykularım
Yaktığın gemilerde
Bana kalan bir tek
Sitem dolu mısraların
Hoş bilmiyorum ya
Onlar da bana mı
Hissi kablen vuku işte bu

Be hayırsız
Bir umuttu istediğim
Bilinmeyen bir geleceğe
Vermedin onu da çok gördün
Sonra da döndün
Bu ayrılığı
Hep bana hep bana
Hep bana yordun
Be adam
Ne kaldı sana verecek
Bir tek adımda mısraların
O da mezar taşımı süsleyecek

Al istesen bende son kalanları
Göm yüreğimi gömdüğün toprağa
Yoksa bu sevda hiç bitmeyecek
Bu karabasanlar üstümden
Hiç gitmeyecek



11/09/2008.....İZMİR.......
NİSAN TEPEL