sanrı
tüm samimiyetine rağmen çocukların
sarılmışız geçmişin keskin bıçaklarına geleceğin huzurunu itip bir kenara umutları bıkkın rüzgarlarda sürüklenen ortak yalnızlığında insanlığın hedefsiz bulutlarına yüklemişiz semanın uzak iklimlerde kaybolsun diye tanrının sunduğu tüm hediyelerle birlikte atmışız sevdaları hissizliğin umarsız çöplüklerine ve bilmeden ne aradığımızı sığınmışız yüreklerimizin sonsuz boşluklarına acımışız bol bol yalnızlığımıza oysa bir nefes kadar yakınız hayata |