Filistin'li YüreğinGüneşi bombaladılar… Dinle bak güneşin canı yandı Son bir sabah için güneş u/yandı! …Bütün uzuvlarım özlem dolu… Ah gözlerim Çok mu özledin aydınlık sabahları? Ah bedenim Sevdiğin kucakta uyanmayı? Ah dilim Demli çayı? Ah burnum Tüten bacayı? Ah kulaklarım Ne kadar oldu, sevdiğin sesi duymayalı? Ah dudaklarım… Kıvrımında hüznün tebessümü! Nedir bu, sevinç gibi emanet duran halin, Kesik yanlarını mı verdiler geri? Olmadı mı kolun, bacağın Eskisi gibi? Senden aldıkları kalpte mi kalmış aşk, Sana da mı, ‘Zamanla alışırsın.’ dediler? İnanmasaydın keşke onlara Filistin de ölen bir çocuğun kalbini sana verdiler Ondandır kırgınsın hayata, Alacaklısın… Ondandır ağlamaklı, Hep bir patlama öncesi bakıyor gözlerin... Kulakların hilekâr bir besteye meyilli Ninni mi sandın sen, kurşun seslerini? Yanık kan kokusu mu değdi genzine Elin solunda da, çırpınan şeyin üstünde Annen nerede söylemediler mi? Çare yüklü eller uzanmadı mı senin de ellerine? Huyundandır bilirim korkarsın yaşamaktan, Ayrılıklardan. Savaşları uyuyarak atlatmak istersin Ölürsün! Sevilmemek koyar sana da… Üstelik Senin için akan gözyaşlarından tedirginsin Oysa ağlasan tükenmez derdin, kendin için. Gidemedin… Gidemezsin… Üzülürler sanırsın, Üzülürler mi dersin? Sök Filistin’li yüreğini Bu mu senin yaşamak dediğin? Kriz@nt€m |