Habersiz İki Yabancı...
Dokunduğun el yalanmış meğer,
Beni sakındığın gözün gibi... İsyan etmek yersiz şimdi kalbime,benliğime! Hücrelerime benliğime yerleşmiştin ya; Çıkarmanın zamanı geldi belki...? Şimdi kanadım kırık,yüreğim savruk olsa ne fayda? Ben benden,aklım bedenimden gitmiş, Ruhum özgür değil ki,zindanlarda... Kayan yıldızlar gibi düşüyorum, Ellerin yok ya şimdi gözlerin de, Hayattan nasıl da ürküyorum... Bırakıp gitmeseydik belki de? Hani belki de,diyorum...? Neyse boşver... Cesaretin var mı dedin aşka? Karşılık vermiştim ben sana, Sonu böyle mi olacaktı, O gerçek ve çocuk masumluğundaki sevdamıza...? Üstümüze basıp geçtin sen! Sevdamıza bir şans daha tanımadın ki,sen... Yıllar geçti ve ben hala...? Neyse boşver diyorum ya aslında... İçime işlemişsin yıllarca ve ben... Gereksiz çekip gitmiştin ya sen! Nasıl da üzülmüştü bu yüreğim... Ne kazancın vardı ki? Ne inancım kalmalıydı,sana ve aşkına...? İnancım kalmamalıydı haklısın... Tıkanmıştı yollarım sonuna kadar! Neden?diye sorma bana... Her yolumun başlangıcında, Her adımımın sonunda sen vardın oysa... Aslında kalbim bir savaş ortasında, Senli günlerin ya da,sensiz geçen Şu kahrolası günlerin kavgasında... Eminim başka bir koku bulmuşsundur kendine! Ben ise seni düşünerek belalar buldum kendime... Ben yerimde sayarken belki de,sen...? Ne sen beni aradın,ne de ben seni! İşte yine incitmiş,kırmıştın yüreğimi... Yoksa sevmiyor,düşünmüyor muydun beni..? Ya da haksızlık bu diye bağırıyor muydun? Evet haksızlıktı bu sevdamıza... Nasıl da sevmiştik bir zamanlar birbirimizi hatılasana... Geçmiş işte mazi,anlıyorum sen beni anlamasanda... Kabullendi artık yüreğim sensiz Ve ben seni düşünürken çaresiz, Seviyor mu?Sevmiyor mu derken, Neyse diyorum ya boşver... Ellerimiz,yüreğimiz ayrıyken Ne söylenebilir ki,bunca yıldan sonra...? Biten bir ilişki hakkında o yaşanan sevdaya... Kahretsin ki,işte Seni seviyorum aslında... Ve birbirimizden habersiz iki yabancıyız aslında... |