Cinayet
Yeryüzünün Kara parçası
Kaç faili meçhul yatar yanında Kaç sessiz sedasız vebal Kaç ölü canlar Bekler gün ışığını Gezinir üzerinde sayısız ayaklar, başlar Susarsın sırrını insanın Zindan karası kederli bir yüktür bu Titretir bedenini Ama titremez insanın eli Demiri döverken Titremez yüreği Bir masumu devirirken Zaman ya başa döner ya sona Bilirsin kalmaz kimsenin yanına Değişir bir anda dengeler Boğulur zalim döktüğü kan deryasında Bir gün gelecek vuracaksın dışa Ne var ne yok içinde İşte o gün kararacak zalim yüzler Kendini verecek ele… O gün gülecek aç bırakılan çocuklar O gün büyüyecek küçücük bedenleri Soracak hesabını Katillerden Ve zulmün suskun seyircilerinden... |