Dağ Kokulum
Bırak beni çoban,çıkma yoluma
Sürülerine mi daldım? Koyunlarını mı korkutup kaçırdım? Çekil yolumdan.. Benimle uğraşma! Buraya geldiysem.. Maksadım,temiz hava almaya Odunlarımı toplamaya! Çırpılarımı biriktirir... Sırtıma yükler,giderim. Sen benim geçtiğim, Hüsranlı yolları,bilmezsin çoban! Nereden bileceksin ki? Bak sen işine gücüne... Yabancıyız birbirimize.. Dilimiz bile aynı ama... Uymuyor birbirine. Bu koca bayırda.. Sadece sen ve ben varız diye... Yanlış anlama! Suyun vardır yanında... İçip susuzluğunu gider Yanılıp da bana sulanma! Bu dağın eteklerindeyim Her şey çok güzel, Odağa çıkmayı çok isterdim ama, Olmadı işte! Hiç değilse yanıbaşında Bakıyorum ona Bu dahi,yeter benim canıma. Duygusallık yazar benim kitabımda çoban! Beni hiç çekmedi.. Altınlar,pırlantalar... İnsan olan insana, Hayvanlara,doğaya,tutkunum ben Gerisi hikaye! Bir de sağlık sıhhat! Gerisi sıfır yazar! Şu ak koyunun ne de güzel,kuzucukları var.. Gözlerinin güzelliği... İklimlerden bahar. Güzel çalıyorsun kavalı çoban... Yaşa be,çal çal! Uzuyorum ben buralardan... Davulun sesi gibi Belki de.. Kavalın sesi de, Uzaktan daha güzel çıkar. 10.01.2009.İzmir. Müfide DECDELİ. |