dervişŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Dervişin gezdiği yerler, sevdasını anlatmaya hiç yetmemiş,
Herkes bildiği gibi sevmiş, yüreğini bilmeyen sevdiğini sanmış. Saygılarımla.
Yetmiyordu binlerce yıllık deyişler,
Ata sevdasını aktaran o sözler, Dörtlüklerde kısır kalıyordu, Döl tutmasa tabiat ana, yiğit oğullar ne gezer! Sanki kökü kurumuş erdemin, Bulutu sağmıyordu. Artık yolcuydu derviş, Derdini anlatmanın yoluna düşmüş, Çalsa sazını, çığırsa türküsünü; Hiçbir kervan almıyordu. Yüreğini dillendirmeye aşermiş, Sözleri ermiş de, çekilmiş fiillere, Yüce dizelere dahi göz koymuş; Bilgeler şiirini vermiyordu. Yalvarıp yakarıyordu artık diller, Ser verip, sır vermiyordu yâd eller, Dünya bir yana gidiyordu, sevda bir yana; Derviş boşa yırtınıyordu. Ozan ne derse desin, heyhat! Cemaat bildiğini okuyordu. 22.06.2008. 03:00 |