Elif
Beni bugün bıraktılar Elif’im
Bundan 17 yıl önceydi zindana gireli Koca 17 yıl gözlerine uzak düşeli.. Bakışlarımdan kaybolduğundan beri 3 mevsim yer değiştirdi gönlümde.. Ayrılık ne yaman şey miş Düşünce anladım elifim... Beni bugün bıraktılar elif’im Adım attım dışarı Yürüdüm bilinmezliğe Aklımda Kalan tek şey evimizin yoluydu.. Yürüdüm her kaldırımı arşınlayarak Her ev ışıktıda bir beni bekleyen pencere karanlıktı Her tomurcuk çiçek olmuştu da bir benim çiçeklerimin boynu büküktü Bu nasıl bir yok oluştur elif’im Dayanamadın mı ayrılığa Oysa bekleseydin alışırdın vuslata.. Beni bugün bıraktılar elif’im Nicedir hasrettim gözlerindeki bulut mavisine Saçlarının dağ kokusuna Nasır tutmuş ellerine hasrettim Yaramı sakladım yıllar boyu Senin bir el değmene bakıyordu yaram elif’im Geçecekti bu günlerde kavuşacaktım sana elif’im Erken vedaların önde giden yolcusu olmasaydın.. Beni bugün bıraktılar elifi’m Çıkardılar bileğimdeki yıllar süren sensizlik prangasını Bilemezdim bundan sonra bir ömür boynumda olacağını Koşar adımlarla sana gelecektim elif’im Şimdi yokluğun ayaklarımı kırdı teker teker Avutulacak bir ben kaldım küçük çocuklar gibi bu yaşta Bir ben kaldım yokluğunun tenhasında Şimdi kim İçli içli beni sevdiğini söyler elif’im Hüznüme yine ağıtlar yaktım yine duyar mısın beni elif’im? Beni bugün bıraktılar elif’im Hayaller kurmuştum dört duvar arasında Gülüşün düşünce yüzüme açacaktı tüm çiçeklerim Tenime can getirecekti bir gülüşün.. Bırakacaktı yakamızı insan başlı dost görünümlü zebaniler Şimdi zaman gitme zamanımıydı elif’im? Ben ki Günleri günlere satardım Günleri arkana koydun da nasıl gittin elif’im? Beni bugün bıraktılar elif’im Bilseydim Asardım kendimi i yokluğunun ipliğiyle Yokluğun sıkar kurşunları her dakika gönlüme Ben daha sevecektim seni Göğsümü gere gere Sarı saçlarını Koklayacaktım içimi çeke çeke Sonra; ’Es diyecektim rüzgar es Gayrı var yanımda elifim Sen es Estiğin kadarını götürürsün sadece Ben kalırım yine elif’imin yüreğinde..’ Şimdi ise mıh çakılmış sineme Bakamam bundan sonra gayrı aynalara Şimdi kim inanır altmış iki olduğuma Ben hala severim seni 20li yaşlarımla.. Beni bugün bıraktılar elif’im Duvarlarda gözlerini aradığım Kokusunu dağ sümbülünde aradığım Elif’ime bıraktılar.. Elif toprağın olmuş dediler Hangi toprak kabul etti şen yüzünü? Söyle elif’im; Hangi elem gelip yapıştı yüzüne? Ölüm yakışmaz benim gelinime Büyük sözlerinle yalan de elif’im Yalan de.. Bugün beni sana bıraktılar elif’im Nerdesin? Öznur Dicle ÖZ |
Saygılar